Om mezelf wat voor te stellen heb ik een aantal songs geselecteerd die op één of andere manier belangrijk zijn (geweest) in mijn leven. Maar dat wil niet per sé zeggen dat ik ze (nu nog) goed vind !
Samen met het Smurfenlied mijn eerste muzikale herinneringen.
De eerste songs die ik als kind leuk vond, in tegenstelling tot mijn ouders. Dat zou later eerder regel dan uitzondering worden.
Ik herinner me nog hoe ik op een hete zaterdagnamiddag voor het eerst een CD vasthield en mocht opzetten bij een ouder en stoerder vriendje...
... maar had al snel door dat heel al die hardrockstuff niks voor mij was. Een ander vriendje had op zijn beurt dan weer een iets coolere broer met een schat aan techno : ik was direct verkocht.
1993-1998 : een donkere periode die de eerste jaren verdeeld werd over eurodance en gabber en daarna gedomineerd door Thunderdome en nog luidere hardcore. (neen, ik ben nooit kaal geweest en heb zeker nooit staan hakken als een dwaas)
najaar 1998 : The Chemical Brothers - Block Rockin' Beats & Daft Punk - Da Funk
Een hele tijd nadat ze uitkwamen, maar deze tracks hebben me uiteindelijk uit die diepe amuzikale krochten gehaald. Gabber werd alsmaar meer mainstream en dat deed me beseffen dat muziek niet stoer moet zijn, maar dat je 'm in eerste instantie graag moet horen. En net daar schortte het bij mij op dat moment ... Ik schaam me trouwens nergens voor !
Die clip ! Ik wist de eerste keer écht niet uit welk decennium 't kwam. Ik wou de 80's verkennen en kwam bij Depeche Mode ...
2000 : Depeche Mode - Enjoy The Silence & Einstürzende Neubauten - Redukt & Green Velvet - Destination Unknown
Tien jaar na de originele release leerde ik het beste popnummer aller tijden écht kennen. TIEN JAAR ! Ik had het wel al eens gehoord, maar had er nooit naar "geluisterd". Daarna de rest beluisterd en nu we weer 10 jaar verder zijn, ben ik ze nog steeds niet beu.
Vermits ik met een ongelofelijke achterstand zat, had ik de neiging om niet in de diepte te gaan, maar eerder in de breedte te gaan zoeken : ik wou zo veel mogelijk dingen leren kennen, maar beperkte me tot best-ofs. Ik ging behoorlijk ver in mijn honger naar nieuwe en speciale dingen en kwam zo bij Neubauten terecht. De live-versie van Redukt blies me van mijn sokken. Ben even into KRAAK-achtige dingen geweest, maar wou toch weer terug ,naar de wat "normalere" muziek. En zelfs simpele boenke-boenke als Green Velvet.
Mijn inhaalbeweging zette zich voort en met Sigur Ros had ik door dat muziek ook gevoelig mag zijn, iets wat ik tot dan toe over het hoofd gezien had.
The Fragile van NIN is misschien wel het belangrijkste album uit mijn leven : met zijn beats, gitaren en rustigere tracks bracht het mij tot de conclusie dat alles moet kunnen, dat je door hokjesdenken ontzettend veel mist.
En dan die mashup : gehoord tijdens een DJ-set van The Avalanches op Pukkelpop en daarna teruggevonden op 't net. Dat kon ik ook ! Een jaar of twee was ik into all things bootleg, maar door de immense stroom van goeie (en vooral minder goeie) tracks, doofde mijn interesse uit.
2003 : The Knife - Heartbeats
Heel belangrijk om persoonlijke redenen en omdat ik bij deze track voor het eerst in 5 jaar het gevoel had dat ik "up to date" was, een gevoel dat enkel versterkt werd toen Jose Gonzalez een hele tijd later met zijn cover kwam aanzetten. Vanaf toen ben ik ook terug achteruit beginnen kijken en heb ik met verdiept in alles wat los en vast hing.
Dankuwel internet en in het bijzonder Audiogalaxy, Soulseek en Oink/Waffles.
No comments:
Post a Comment